Cumartesi Anneleri 1072. Haftasında Yine Galatasaray Meydanı’nda “Kayıplarımızı Aramaktan Vazgeçmeyeceğiz”

“Biz buradayız, çünkü sevdiklerimiz hâlâ kayıp”

Her cumartesi olduğu gibi bu hafta da kayıp yakınları, insan hakları savunucuları ve destekçileri Galatasaray Meydanı’ndaydı.

Ellerinde kaybolan yakınlarının fotoğrafları, dillerinde ise aynı sözler vardı.

“Kayıplarımızı aramaktan, adaleti istemekten vazgeçmeyeceğiz.”

Polis bariyerleriyle çevrili alanda gerçekleşen eylemde, aileler gözaltında kaybolan sevdiklerinin akıbetinin açıklanmasını istedi.

Bir anne, yıllardır süren bekleyişi şu sözlerle anlattı.

“30 yıldır oğlumun nerede olduğunu bilmiyorum. Biz sadece bir mezar istiyoruz. Adalet istiyoruz.”

Mikail Kırbayır: “Cemil Kırbayır’ın nereye gömüldüğünü sorun”

45 yıl önce kaybedilen Cemil Kırbayır’ın kardeşi Mikail Kırbayır, eylemde yaptığı konuşmada dikkat çekici bir çağrıda bulundu.

“Dönemin emniyet görevlilerinin eş ve çocuklarının vicdanlarına sesleniyorum.

Cemil Kırbayır’ın nereye gömüldüğünü sorun, öğrenin. Çünkü bu yalnızca bizim değil, bu ülkenin vicdan meselesidir.”

Mikail Kırbayır, ağabeyi Cemil’in 1980 darbesi sonrası Kars’ta gözaltına alındıktan sonra kaybolduğunu hatırlatarak, “45 yıldır bir mezar taşı bile yok. Ama biz adalet arayışımızdan vazgeçmedik, vazgeçmeyeceğiz,” dedi.

1072 Haftalık Direniş Sessizliğin İçinde Yankılanan Çığlık

Cumartesi Anneleri’nin mücadelesi, 1990’lı yıllarda gözaltında kaybolan yüzlerce insanın hesabını sormak için 27 Mayıs 1995’te başladı.

Yıllar içinde polis müdahaleleri, yasak kararları ve gözaltılarla karşılaşsalar da meydanı terk etmediler.

İnsan Hakları Derneği (İHD), Türkiye’de gözaltında kayıplar konusunda açılan davaların büyük bölümünün zamanaşımı gerekçesiyle kapatıldığını, faillerin cezasız kaldığını belirtiyor.

Cumartesi Anneleri ise her hafta aynı soruyu yinelemeye devam ediyor.

“Failler belli, adalet nerede?”

“Galatasaray Meydanı bizim hafıza mekânımız”

Aileler, Galatasaray Meydanı’nın yalnızca bir eylem alanı değil, aynı zamanda bir hafıza mekânı olduğunu vurguluyor.

Bir kayıp yakını şöyle konuştu.

“Galatasaray Meydanı, kayıplarımızın sesi, bizim vicdanımızdır. Bu meydanı terk etmeyeceğiz, çünkü burası bizim hafızamız.”

Adalet ve Hakikat Talebi Sürüyor.

Cumartesi Anneleri’nin talepleri yıllardır değişmedi.

• Gözaltında kaybolanların akıbeti açıklansın,
• Sorumlular yargılansın,
• Devlet geçmişle yüzleşsin.

Eylem, her zamanki gibi sessiz bir oturma ile sona erdi. Ancak meydanda yankılanan o tek cümle, 1072 haftadır değişmedi.

“Kayıplar nerede?”